#sauvblancday17

In Nederland is 5 mei in de eerste plaats natuurlijk Bevrijdingsdag, maar wereldwijd wordt er vandaag ook nog een ander feestje gevierd: International Sauvignon Blanc Day. Dubbel feest voor ons dus!

Als er tegenwoordig één land bekend staat om zijn wijnen van sauvignon blanc, dan is het wel Nieuw-Zeeland. Dit kleine wijnland down under werd internationaal bekend en geliefd met een heel herkenbare stijl Sauvignon blanc: stuivend en levendig, barstensvol fruitaroma’s (kruisbes, passiefruit, grapefruit, meloen) en met tegelijkertijd ook plantaardige tonen (asperge, gras, paprika) en duidelijk aanwezige zuren. Heerlijke wijnen, maar wist je dat er veel meer variatie in Nieuw-Zeelandse Sauvignons zit dan je misschien zou vermoeden?

Laten we beginnen in Marlborough, het gebied bij uitstek voor sauvignon blanc: maar liefst 88%* van de Nieuw-Zeelandse aanplant van deze druif vind je hier. Deze grote regio bestaat uit 3 subregio’s, die elk hun eigen kenmerken hebben. Twee jaar geleden schreef ik hier al over in een blog en inmiddels laten veel wijnmakers in Marlborough deze subregionale verschillen ook meer tot uiting komen in hun wijnen. Denk hierbij zowel aan wijnen uit één specifieke vallei in plaats van de generieke ‘Marlborough blend’ van de diverse valleien, als aan blends waarbij het aandeel van de betrokken valleien precies in percentages wordt aangegeven. Wat die verschillen dan zijn? Sauvignon blanc uit Wairau Valley kent duidelijk meer tonen van tropisch fruit, de Southern Valleys die direct ten zuiden van Wairau liggen geven meer citrusfruit en gras en in Sauvignon uit Awatere (een nog zuidelijker, separaat liggende vallei) kom je aanzienlijk meer groene kruidigheid en strakkere zuren tegen.

Maar er is meer dan Marlborough: persoonlijk ben ik zeer te spreken over de Sauvignon blancs uit Wairarapa (met name subregio Martinborough), een gebied dat zichzelf overigens eerder dit jaar heeft omgedoopt tot Wellington Wine Country (mede om verwarring met Waipara, een andere Nieuw-Zeelandse wijnregio, te stoppen). In dit koele, winderige wijngebied in het zuiden van het Noordereiland hebben de Sauvignons meer elegantie en mineraliteit. Over het algemeen zijn de aroma’s hier wat ingetogener, daarnaast hebben veel wijnen hier haast iets zilts en ze zijn vaak opvallend mooi in balans. Nog geen 2%* van de totale Nieuw-Zeelandse Sauvignon blanc aanplant staat hier, dus het kan wel even zoeken zijn naar zo’n fles…. Houd je juist van rondere, rijpere Sauvignons met veel tropische tonen, dan zijn de noordelijker gelegen wijngebieden Hawke’s Bay en Gisborne the places to be.

Los van regionale diversiteit is er nog een andere trend die echt merkbaar andere Sauvignons oplevert: opvoeding op eikenhouten vaten. In eerste instantie was ik hier eerlijk gezegd niet zo weg van. Aanvankelijk waren dit namelijk te vaak wijnen die hun balans kwijt waren, met enerzijds sterke vanilletonen uit het hout en anderzijds nog vrij heftige plantaardige tonen en fruitaroma’s. Gelukkig kiezen veel wijnmakers nu voor een wat gematigder houtbeleid, met zeer interessante resultaten. Vaak wordt nu maar een (klein) deel van de wijn op hout vergist en gerijpt, wordt er meer gebruik gemaakt van rijping op de lie en wordt er vaker gekozen voor gebruikte vaten / neutraal hout. Dit zijn natuurlijk technieken die op heel uiteenlopende wijze gebruikt kunnen worden, dus ze zijn ook niet in één specifieke smaakomschrijving te vangen. Maar generaliserend zou je kunnen zeggen dat dit wijnen oplevert die ronder zijn, soms net wat ingetogener zijn, soms in plaats van het uitbundig tropisch fruitige juist een hartiger karakter hebben en waarin soms aroma’s van noten te proeven zijn.

Fascinerend genoeg levert dit ook enkele Sauvignon blancs op die zich goed lenen voor (minstens) een aantal jaren oudering. Een mooi voorbeeld in dit verband is Brancott Estate’s Chosen rows, waarvoor een deel van de wijn op (groot) hout gist en rijpt. Vorig jaar proefde ik de 2010: een wijn die opvallend mooi in balans was, met hints van passiefruit, vanille, citrus en asperge in prettige harmonie met elkaar. Een wijn met zowel mooie zuren als een rond mondgevoel, zeer aangenaam. Dit jaar kwam de 2013 voorbij: alles erop en eraan, veel structuur, maar duidelijk op dit moment nog te jong. Spannend om te zien wat die wijn over een aantal jaar doet!

Al met al biedt Nieuw-Zeelandse Sauvignon blanc dus een stuk meer variatie dan je zo op het eerste gezicht misschien zou zeggen. Aangezien de Nieuw-Zeelandse wijnmakers zelf ook bepaald niet stilzitten en het experiment niet schuwen, zullen er in de komende jaren vast nog veel mooie nieuwe ontwikkelingen bijkomen. Met zoveel variatie mag het eigenlijk elke dag wel ‘Sauv blanc day’ zijn…

Mei 2017

*cijfers 2014, New Zealand Winegrowers (www.nzwine.com)

Noot: naar aanleiding van dit artikel zin gekregen om een of enkele subregio’s zelf nader te gaan proeven, maar geen idee waar je naar op zoek moet dan? Hierbij als klein startpunt wat wijnhuizen die in Nederland verkrijgbaar zijn: het hierboven genoemde Brancott Estate, Yealands (single vineyard serie met een wijn uit Wairau en een uit Awatere), Goldwater uit Wairau, Vavasour uit Awatere, Matahiwi en Craggy Range uit Wairarapa (die laatste 2 zitten in Martinborough, een subregio van Wairarapa).